Klinkt als... angst

[Oorspronkelijk geschreven in 2017]

"Hier ben je veilig" zei hij tegen mij,

tot zichzelf dacht hij "ik voel mij hier niet eens vrij"!

"Door deze gangen kan jij veilig lopen"

ik wilde hem graag geloven, terwijl de leugens soepel door zijn lippen vlogen.

Ik bleef maar hopen en dacht tot mijzelf,

misschien zie ik het op een dag met mijn eigen ogen;

Een wereld vol /trotse/ regenbogen,

waar alle 'unicorns' in veiligheid rondlopen,

zonder iedere 5 minuten tegen discriminatie aan te lopen.

die kans is toch nog niet vervlogen?

"Ik kom op voor jouw rechten" ,

zei hij tegen mij,

als antwoord op de vraag

"en wat doe jij?".

Was het gevoel van blijdschap creëren zijn intentie naar mij

of was dit een gevalletje 'Suit Supply'?

De woorden die hij uitsprak,

veranderde de kwestie van hij naar wij.

Zeggen op te komen voor de rechten van anderman,

maar in werkelijkheid streven naar eigen belang.

Het zou niet mijn eerste ervaring zijn met de witte man,

die zonder het te zeggen werkt naar zijn eigen plan. #Gert-Jan

Echter, zijn intenties hoefde niet per se slecht te zijn.

Misschien probeerde hij mij gerust te stellen

en moest ik niet te snel een oordeel vellen, totdat

hij mij achteraf een ander verhaal kwam vertellen

Hij kende namelijk wel eigenheid,

zoals thuis, want daar vierde hij zijn seksualiteit in vrijheid.

Alleen was die waarheid niet bestemd voor de algemeenheid.

Een bange man die mij probeert te overtuigen dat ik vrij ben,

is iets waar ik weinig mee kan.

Vrijheid, voor mij, betekende niet in het openbaar een masker opzetten,

voor anderman.

Die boodschap leek voorbij te zijn gegaan aan men. Bormans.

Ik liep nog dagelijks in die gangen

en vol trots toonde ik mijn zijn,

in de vorm van authenticiteit,

binnen de volledigheid van mijn capabiliteit,

middels het gebruik van mijn emotionele intellectualiteit.

Trots, net als een regenboogvlag die is uitgehangen,

ga ik de strijd liever zelf aan

en laat ik mijn bevrijding,

niet meer van hem afhangen.

Mijn kleur, seksualiteit

of het feit dat ik hen prefereer over hij,

is net zo belangrijk,

als al de andere aspecten die zich vormen tot mij.